خواص شوید( شبت)

شوید(Dill) گیاهی است یک ساله به ارتفاع 30 سانتی متر تا یک متر(گاهی بیشتر) و دارای ریشه راست، مخروطی شکل و به رنگ سفید است. طول ریشه متغیر و بین 10 تا 30 سانتی متر می باشد. ساقه آن منشعب استوانه ای بی کُرک، دارای خطوط طولی و در محل گره ها کمی فرو رفته است.

برگ های تازه و خشک شده این گیاه مانند زیره سیاه ، معطر می باشند و برای طعم دهی در خیلی از غذاها به کار برده می شوند.

زمان و نحوه کاشت شوید به چگونگی استفاده از اجزای گیاه(بذر یا پیکر رویشی) بستگی دارد.

اگر هدف از کاشت، تهیه بذر و استخراج اسانس از پیکر رویشی گیاه باشد، زمان مناسب برای کاشت شوید اوایل بهار(اواخر اسفند) می باشد. ولی اگر هدف از کاشت شوید، استفاده به عنوان ادویه و سبزی باشد، از اواسط فروردین تا اواخر اردیبهشت زمان مناسب کاشت گیاه می باشد. کاشت این گیاه بسیار راحت می باشد، به همین دلیل این گیاه برای کسانی که برای اولین بار می خواهند گیاهی را بکارند، بسیار مناسب است.

ترکیبات شیمیایی

میوه شوید دارای 5/2 تا 4 درصد اسانس می باشد که مقدار آن براساس منطقه جغرافیایی و فصل تغییر می کند و تا 7/7 درصد هم می رسد. قسمت اعظم اسانس میوه شوید، دـ کارن، لیمونن و آلفافلاندرن است که هر سه حدود 90 درصد اسانس را شامل می شوند.

ترکیبات دیگر میوه شوید عبارتند از: دیلانوزید، کومارین‌ها، کامپفرول و ترکیب 3ـ گلوکورونیده آن، وی سنین، میریستیسین و سایر فلاوونوئیدها، اسیدهای فنلی، پروتئین(حدود 16 درصد)، چربی (حدود 15ـ 10 درصد).

اسانس سر شاخه هوایی شوید که از سر شاخه تازه آن به روش تقطیر با بخار آب به دست می‌آید، شامل 28 تا 45 درصد ترکیبات کتونی مانند کارون می ‌باشد که بر اساس فصل محصول ‌برداری متفاوت است.

ریشه گیاه شوید نیز دارای اسانس است که 95 درصد اسانس ریشه را آلفا ـ بتاپینن تشکیل می دهد.

موارد استعمال

شوید در درمان سوء هاضمه ، نفخ(به ویژه نفخ کودکان) و اسپاسم استفاده می شود. همچنین تسکین دهنده، ملین، مقوی معده، ضد استفراغ، محرک ترشح شیر ، مدر و کاهش دهنده چربی خون است. همچنین به عنوان طعم دهنده و معطر کننده در صنایع غذایی و فرآورده‌‌های آرایشی ـ بهداشتی مورد استفاده قرار می‌‌گیرد. در استعمال خارجی، اثر نرم کننده و التیام دهنده دارد، ولی بیشتر در مصارف داخلی مورد استفاده قرار می‌ گیرد.

شوید در دامپزشکی

تزریق وریدی دم کرده سر شاخه هوایی شوید به حیوانات، باعث پایین آمدن فشار خون ، گشاد شدن عروق خونی، تحریک تنفس و کند شدن ضربان قلب می‌شود. از میوه آن برای رفع نفخ و دردهای ناشی از آن در چهارپایان استفاده می ‌شود.

موارد استعمال در طب قدیم

شوید از نظر طبیعت ، گرم و خشك است.‌ به همین دلیل گرم مزاجان باید آن را با آب ‌لیمو و سكنجبین و آب غوره و ترشی‌ها بخورند و سرد مزاجان باید آن را با قرنفل و دارچین و عسل بخورند.‌

به طور سنتی از آن برای افزایش ترشح شیر و درمان قولنج نوزادان، سرفه، درد معده، بواسیر، بی خوابی ، یرقان، اسکوربوت و زخم‌ها و به عنوان بادشکن استفاده می کرده اند.

آثار فارماکولوژیکی

همان طور که در بالا ذکر شد، فواید بی نظیر و مفید شوید حاصل دو جزء شفابخش موجود در آن می باشد:

* مونوترپن ها(monoterpenes) شامل: کارون(carvone)، لیمون(limonene) و آنتوفوران(anethofuran)

* و فلاوونوئیدها شامل: کامپوفرول(kaempferol) و ویکنین(vicenin)

حفاظت در برابر رادیکال های آزاد و دیگر مواد سرطان زا

مشخص شده است که اجزای مونوترپنی موجود در شوید موجب فعال شدن آنزیم گلوتاتیون S ترانسفراز می شود. این آنزیم موجب پیوستن مولکول آنتی اکسیدان گلوتاتیون به مولکول های اکسید شده می شود و بدین ترتیب بدن را از آسیب رادیکال های آزاد حفظ می کند.

فعالیت روغن های فرار موجود در شوید مانند جعفری، انواع خاصی از مواد سرطان زا مانند بنزوپیرن را که در دود سیگار ، دود زغال چوب و دود ناشی از سوختن آشغال ها وجود دارد، خنثی می کند.

شوید؛ ادویه ای ضد باکتری

اسانس(روغن های فرار) میوه شوید دارای اثرات ضد باکتریایی می باشد. شوید از این لحاظ مانند "سیر" عمل می کند.

شوید؛ برای پیشگیری از پوکی استخوان

شوید یک منبع بسیار خوب از کلسیم می باشد. کلسیم برای جلوگیری از کاهش تراکم استخوانی که بعد از یائسگی و یا در برخی شرایط خاص مانند آرتریت روماتوئید اتفاق می افتد، بسیار سودمند است.

علاوه بر کلسیم، شوید منبع خوبی از فیبر و املاحی چون منیزیم، آهن و منگنز می باشد.

دیگر فواید

یکی از موارد استفاده شوید، تزئین غذا مانند سالادها، سوپ ها، غذاهای دریایی و ... می باشد.

عصاره اتانولی میوه‌های شوید درست مانند اسانس آن دارای اثرات ضد التهابی، آرام بخشی و دیورتیکی می ‌باشد. اسانس روغنی شوید برای کشتن کرم قلابدار (Hook-worm) مفید است.

مصرف زیاد شوید

زیاده روی در خوردن شوید، نیروی جنسی را ضعیف و اسپرم را خشک و بینایی چشم را کم می‌ کند. گزارش شده که مصرف زیاد برگ های شوید، باعث بروز لکه‌های سیاه بر روی پوست می ‌شود که به علت ترکیبات فورانوکومارینی پیچیده آن است.

تخم شوید

تخم شوید به طور سنتی برای تسکین و آرام بخشی معده بعد از وعده های غذایی استفاده می شد.

جانشین برگ شوید، تخم شوید و روغن شوید است. برای این كار عصاره برگ تازه شوید را با روغن زیتون به نسبت مساوی مخلوط كرده و با شعله ملایم می‌‌ جوشانند تا آب آن تمام شود، ولی باید مراقب بود تا نسوزد؛ یا برگ تازه آن را در روغن زیتون ، پرورده نمایند و مكرر تجدید كنند كه خوب پرورده شود. این روغن برای درد مفاصل و اعصاب و نرم كردن سفتی‌ها بسیار موثر است.‌

تخم شوید به عنوان ادویه و چاشنی در غذاها به کار برده می شود. تخم شوید از برگ آن گرم تر و خشك تر است. در غذاها و ترشی‌ها برای معده مفید است. خوردن ترشی آن بعد از طعام قی‌ آور و مضر گرم مزاجان است.‌

تخم سوخته آن از تخم خام آن هم گرم تر و خشك تر است.

گرد آن زخم‌های تر و چركی را خشك می ‌‌كند.

دم كرده تخم شوید برای تسكین درد معده، رفع دل‌پیچه اطفال، و برای ازدیاد شیر مادران و بی ‌خوابی اثرات مفید دارد. دم كرده آن 4 تا 18 گرم تخم آن در هزار گرم آب است كه 2 تا 3 فنجان در روز بعد از هر غذا باید مصرف شود. جوشانده 50 تا 100 گرم برگ و سرشاخه شوید در هزار گرم آب، برای استعمال خارجی به کار می رود.‌

از شوید برای آرامش اعصاب و برای كاهش ورم و درد و متوقف كردن سكسكه‌ها استفاده می ‌‌شود.‌

خواص نخود‏فرنگی

نخودفرنگی در واقع دانه یا تخم کروی شکل ریزی است که از گیاه نخود سبز به ‏نام (Pisum Sativum) حاصل می ‏شود.

نخود فرنگی از زمان ‏های قدیم مانند خیلی از سبزیجات برای پخت و پز به کار می رفت.

این گیاه معمولاً در فصول سرد سال یعنی از شروع زمستان تا اوایل تابستان زراعت و کشت می ‏شود.

صرف نظر از این که نخودفرنگی غنی از پروتئین می ‏باشد، مقدار زیادی ویتامین و املاح نیز در آن یافت می ‏شود. از این رو این گیاه دارای فواید تغذیه‏ ای بی ‏شماری می ‏باشد.

فواید تغذیه‏ای و سلامتی نخودفرنگی

* نخودفرنگی منبع بسیار خوبی از ویتامین‏های B9, B1, C, k و همچنین منیزیم و فیبر غذایی می‏باشد.

* از آنجایی که این ماده غذایی کالری کمی دارد، مصرف آن برای افرادی که قصد کاهش وزن دارند، مناسب است.

* نخودفرنگی غنی از فیبرهای غذایی است، به همین دلیل برای کسانی که از یبوست رنج می‏برند، مفید است.

* مطالعات نشان داده است که مصرف نخود‏فرنگی برای افرادی که دارای کلسترول خون بالایی هستند، سودمند می‏باشد.

* وجود مقادیر زیادی ویتامین C و آهن در نخودفرنگی موجب شده است که این ماده غذایی به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کند و برای کم خونی فقر آهن مناسب باشد.

* لوتئین (رنگدانه گیاهی) موجود در نخودفرنگی به کاهش خطر ابتلا به بیماری های چشمی مانند دژنراسیون ماکولار وابسته به سن (AMD) و کاتاراکت (آب مروارید) کمک می ‏کند.

* نخود فرنگی موجب می ‏شود که قند خون به آرامی در خون جریان یابد، از این رو می تواند سطح انرژی را در بدن ثابت نگه دارد.

* نخودفرنگی به عنوان یک پشتیبان برای تولید انرژی، عملکرد سیستم عصبی و متابولیسم کربوهیدرات‏ها شناخته شده است.

* نخودفرنگی به واسطه آن سری از مواد مغذی که برای نگهداری و حفظ سلامت استخوان‏ ها مهم و کارآمد می‏باشد به آمادگی بدن کمک می‏کند. این ماده غذایی سرشار از ویتامین K می ‏باشد.

* فولیک اسید و ویتامین B6 موجود در نخودفرنگی برای ارتقای سلامت قلب و عروق افراد بسیار نافع است.

* غنی بودن نخود‏فرنگی از آنتی اکسیدان‏هایی مانند ویتامین C، به پیشگیری از بروز سرطان ‏ها کمک می ‏کند.

راه‏هایی برای افزودن نخودفرنگی به برنامه غذایی:

نخود‏فرنگی را هم می‏توان به صورت تازه مصرف کرد و هم می ‏توان آن ‏را به صورت فریز شده و یا کنسرو شده نگهداری نمود.

نخودفرنگی‏های فریز شده بر کنسرو نخودفرنگی ارجحیت دارند، زیرا طعم‏شان را از دست نداده‏اند و نمک (سدیم) کمتری دارند.

- نخودفرنگی‏ تازه را درون سالاد سبزیجات بریزید.

- نخودفرنگی‏ را خیلی کم با کمی قارچ در روغن تفت دهید.

- نخودفرنگی را می توانید به صورت خورش نخودفرنگی با مرغ بپزید که بسیار خوشمزه خواهد شد.

- نخودفرنگی را می‏ توانید به صورت پخته به سالاد ماکارونی و یا سالاد الویه بیفزایید.

- نخود فرنگی را می توانید به عنوان تزئین کننده غذاهای مختلف نیز به کار برید.

نگرانی در مورد خوردن نخودفرنگی

نخودفرنگی‏ها به طور طبیعی حاوی موادی به نام پورین هستند. پورین‏ها به طور معمول در بدن انسان و حیوانات و گیاهان یافت می‏شوند. دریافت زیاد این ماده در برخی افراد، مشکلاتی را به ‏وجود آورد.

از آنجایی که پورین می‏تواند به اسید اوریک تبدیل شود، تجمع زیاد پورین در بدن می‏تواند به انباشته شدن زیاد اسید اوریک منجر شود.

کسانی که بیماری نقرس دارند و افرادی که کلیه های شان سنگ‏های اسیداوریکی می‏سازد، به دریافت زیاد پورین حساس هستند. به همین دلیل اشخاص مبتلا به مشکلات کلیوی و نقرس باید از غذاهایی که حاوی مقدار زیادی پورین هستند مانند نخودفرنگی، پرهیز نمایند.

ترخون و خواص آن

ترخون یک گیاه قدیمی چند ساله است که که ارتفاع آن ممکن است به 60سانتی ‏متر و بیشتر نیز برسد. ترخون دارای برگ‏ های سبزرنگ بلند و باریکی است که ضعیف نیز می ‏باشند. گیاه ترخون از خانواده‏ی گل آفتاب‏ گردان ‏ها است. گل ‏های این گیاه زرد رنگ هستند که در فواصل تیر تا مهر ماه شکوفه می ‏دهند. قدمت این گیاه به 500 سال قبل از میلاد برمی ‏گردد ترخون برای اولین بار در مناطق جنوبی روسیه و سیبری دیده شده است.

امروزه 2 نوع از این گیاه کشت می ‏شود: روسیه و فرانسه.

برگ‏ های گونه فرانسوی براق‏ تر و تند و تیزتر از گونه ‏ی روسیه‏ای آن می ‏باشد. اکثر ترخون‏هایی که به منظور استفاده در تجارت و بازرگانی استفاده می ‏شوند از برگ‏ های خشک شده‏ی گیاه ترخون فرانسوی حاصل می ‏شوند. البته برخی معتقدند که این گیاه آلمانی می باشد و به اشتباه فرانسوی نام گرفته است.

خواص مفید ترخون

ترخون منبع بسیار خوبی از آهن، کلسیم و منگنز می‏ باشد. این سبزی همچنین دارای پتاسیم، منیزیم و ویتامین ‏های A و C می ‏باشد.

ترخون بیشتر به صورت یک سبزی در پخت و پز استفاده می ‏شود اما از آن برای مصارف پزشکی نیز استفاده می ‏کنند. به دلیل داشتن خاصیت بی‏ حس‏ کنندگی در دهان، یونانیان باستان این گیاه را برای  تسکین دندان درد می‏ جویدند. این گیاه همچنین در قرون وسطی به عنوان یک پادزهر برای درمان سم مارگزیدگی استفاده می ‏شد. از دیگر خواص مفید ترخون می ‏توان به مواردی چون کمک به هضم بهتر غذا، مسکن ملایم و یک کمک کننده‏ ی خوب به پیشگیری از بیماری‏ های قلبی و چاقی اشاره کرد(البته به شرط این که به جای نمک استفاده شود.).

از قدیم الایام برای درمان دردهای شکمی و افزایش اشتها از ترخون استفاده می ‏شده است. ترخون تنظیم کننده قاعدگی در زنان است. این گیاه مخصوصاً اگر به شکل دم کرده مصرف شود برای رفع خستگی و آرامش اعصاب بسیار سودمند است به همین دلیل برای افراد بیش فعال مفید است.

ترخون تولید صفرا به وسیله ‏ی کبد را افزایش می‏ دهد و به این ترتیب به هضم و گوارش غذا کمک می‏کند و موجب افزایش سرعت فرایند سم ‏زدایی در بدن می‏ شود.

افرادی که فشار خون بالایی دارند می‏توانند از این سبزی به جای نمک در غذا استفاده نمایند. 

 ترخون توانایی بسیار زیادی برای مبارزه با کرم‏های روده‏ای نیز دارد.

خواص مفید روغن ‏های فرار ترخون:

روغن‏های ضروری ترخون به وسیله‏ تقطیر با بخار آب از برگ ‏ها و گل ‏های این گیاه استخراج می‏شوند و شامل سینئول، استراگول، اوسیمن و فلاندرن می ‏باشند.

روغن ‏های ضروری یا همان اسانس های فرار موجود در ترخون دارای خواص زیادی می باشند که از آن جمله می توان به مواردی چون ضدرماتیسم، اشتها آور، کمک به بهبود گردش خون، کمک به گوارش بهتر غذاها، برطرف‏ کننده بوی بد، قاعده‏آور، محرک و کرم‏ زدا اشاره کرد.

حالا چگونگی تاثیر روغن‏های فرار بر روی برخی بیماری‏ ها را برای ‏تان توضیح می ‏دهم:

* ضد روماتیسم

بد نیست که بدانید دو عامل مهم در ایجاد رماتیسم (درد مفاصل) و آرتریت (التهاب و ورم مفاصل) دخیل هستند؛ 1) گردش خون و لنف نامناسب مخصوصاً در اندام‏ هایی مثل دست و پا و 2) تجمع مواد سمّی مانند اسید اوریک در بدن. خوب با این توضیحات برای درمان این بیماری باید 2 اتفاق بیفتد: یا این که ماده ی درمان کننده به جریان خون کمک کند و آن را آسان ‏تر نماید یا باید سم ‏زدا باشد یعنی باید سم‏ ها را از بدن خارج کند.

روغن ‏های فرار ترخون بیشتر به دلیل اول برای این بیماری مفید هستند یعنی توانایی بسیار خوبی برای افزایش جریان خون دارند. بدین ترتیب موجب گرم شدن ناحیه ی آسیب دیده می ‏شوند و علاوه بر این نمی ‏گذارند که اسید اوریک در آن مکان‏ های خاص تجمع کنند. ترخون همچنین به سم‏ زدایی نیز به ‏وسیله‏ ی تحریک دفع ادرار و مدفوع کمک می‏ کند.

* اشتهارآور

ترخون ترشح شیره‏ های گوارشی معده را تحریک می ‏کند و به همین دلیل موجب افزایش اشتها می ‏شود. این اتفاق درست در زمانی شروع می ‏شود که شما آن را در دهان تان قرار می ‏دهید جایی که در آن بزاق تولید می‏ شود. در قسمت ‏های پایین‏ تر دستگاه گوارشی، شیره‏ ی معده و صفرا ترشح می ‏شوند تا اگر غذایی در معده باشد سرعت هضم مواد غذایی را افزایش دهند و اگر نباشد و به عبارتی معده خالی باشد به نوبه ‏ی خود موجب افزایش اشتها شوند.

* کمک به بهبود گردش خون

روغن ‏های فرار موجود در ترخون گردش خون و مخاط را بهبود می ‏بخشند و به توزیع مناسب مواد مغذی، اکسیژن، هورمون ‏ها و آنزیم ‏ها در سراسر بدن کمک می ‏کنند.

* کمک به هضم مواد غذایی 

این روغن‏ها یا به عبارتی اسانس ‏ها همان ‏طور که در بالا ذکر شد موجب افزایش شیره‏ های گوارشی در سراسر دستگاه‏ گوارش می ‏شوند و بدین ترتیب به افزایش توانایی بدن به هضم مواد غذایی از طریق تجزیه‏ ی غذاها به مواد مغذی مختلف کمک می کند(ترخون به خصوص برای هضم پروتئین‏ ها و چربی‏ های گوشت کمک کننده ی خوبی است) و به وسیله‏ ی تحریک حرکات دودی روده‏ ها موجب تسهیل حرکت غذاها در کل سیستم گوارشی می ‏شوند. 

* بوزدایی

بوی تند و معطر ترخون برای دور کردن بوی بد از بدن استفاده می ‏شود. ترخون همچنین موجب مهار رشد میکروب ‏های روی پوست نیز می ‏شود و به این ترتیب موجب کاهش بیشتر بوی بدن می ‏شود.

* قاعده‏آور

ترخون قاعدگی را آسان ‏تر و آن را منظم می ‏کند. علاوه براین، ترخون موجب تسکین مشکلاتی چون دردهای شکمی، حالت تهوع، خستگی و دیگر آزار و اذیت‏های این دوران خواهد شد.

* محرک

ترخون موجب تحریک و تهییع مغز، سیستم عصبی، سیستم گوارشی، سیستم گردش خون و سیستم هورمونی(اندوکرینی) می ‏شود. به عبارتی این گیاه به نوبه ‏ی خود همه ‏‏ی سیستم ‏های متابولیکی را تحریک می ‏کند و در نتیجه رشد و ایمنی بدن را ارتقا می بخشد.

* کرم‏زدا

سمیّت این روغن کرم ‏های بدن را می ‏کشد. این ها شامل کرم‏های گرد و نواری که در روده یافت می ‏شوند، کرم قلاب‏ دار که می تواند به هر جایی از بدن برود و حتی کرم حشره که بر روی زخم‏ ها وجود دارد، می‏ شوند.

البته دقت داشته باشید که تا وقتی این روغن‏ ها به صورت موضعی و خارج از بدن استفاده می ‏شوند جای نگرانی وجود ندارد اما هنگامی که به صورت خوراکی مصرف می‏شوند باید مراقب بود زیرا این‏ها سمّی هستند.

چند نکته که باید توجه کنید:

- این روغن‏ها به دلیل وجود استراگول سمّی هستند، استراگول نام دیگر میتل چاویکول است و از این رو نباید به کودکان کم سن (زیر 4 سال) و زنان باردار داده شود.

- ترخون را به صورت تازه 10 تا 14 روز می ‏توان در یخچال نگهداری کرد. اما در فریزر 4 تا 6 ماه قابل نگهداری است.

- برای خشک کردن ترخون، ابتدا آن را پاک کرده و خوب بشویید و سپس در یک محل تاریک و گرم قرار دهید وقتی که خشک شدند آن ها را درون شیشه‏ ی تمیزی ریخته و در جای خنک و تاریک نگه داری کنید.

ترخون‏های خشک شده دارای طعم و مزه‏ ی همانند ترخون ‏های تازه نیستند، اما به هر حال برای زمانی که سبزی تازه در دسترس نیست مناسب هستند.

خواص مفید قارچ ها

بسیاری از مردم، از رفتن به جنگل و کندن قارچ برای خوردن لذت می برند، اما شناخت نوع قارچ می تواند مسئله مهمی باشد.

بیش از 38 هزار نوع قارچ وجود دارد که بعضی از آنها سمی اند و بعضی از آنها قابل خوردن می باشند. رنگ، شکل و اندازه ی قارچ ها می تواند خیلی متنوع و مختلف باشد.

این مسئله خیلی مهم است که بتوانید به طور صحیح، قارچ کنده شده را بشناسید تا از خوردن نوع سمی آن دوری نمایید.

فراعنه ی مصر، قارچ را یک خوراکی لذیذ می دانستند و یونانی ها اعتقاد داشتند که قارچ برای جنگاوران در صحنه نبرد، تولید قدرت می کند. رومی ها نیز قارچ را به عنوان یک هدیه از جانب خدا برمی شمردند و آن را فقط در روزهای عید استفاده می کردند. چینی ها از آن به عنوان یک گنج غذایی سالم مصرف می کردند.

امروزه از قارچ ها به خاطر طعم و بافت شان در تهیه غذاها استفاده می کنند. آنها می توانند طعم خودشان را به غذاها بدهند، یا طعم مواد دیگر را به خودشان بگیرند. طعم آنها معمولا در طول پخت افزایش پیدا می کند و شکل شان هم با روش های معمول آشپزی مثل سرخ کردن و خرد کردن حفظ می شود.

قارچ را معمولا به سوپ ،سالاد و ساندویچ اضافه می کنند، یا از آن به عنوان پیش غذا استفاده می نمایند. قارچ ها، شکل زیبایی به غذاها می دهند.

قارچ ها به دو دسته ی وحشی و پرورشی تقسیم می شوند. بعضی از آنها اثرات مفیدی در سلامتی انسان دارند، مثل رقیق کردن خون، جلوگیری از ایجاد و رشد تومورهای سرطانی.

قارچ ها 80 تا 90 درصد، آب دارند و خیلی کم کالری هستند. آنها مقدار کمی چربی و سدیم (نمک) و 8 تا 10 درصد فیبر دارند و یک خوراکی ایده آل برای افرادی هستند که می خواهند وزن و فشار خون شان را کنترل کنند.

مواد مغذی موجود در 100 گرم قارچ خام:

قارچ، منبع خوب آهن:

در هر 100 گرم قارچ، حدود یک میلی گرم آهن وجود دارد.

برعکس خیلی از مواد غذایی گیاهی، قارچ دارای فیتات نیست. فیتات جذب آهن و بعضی مواد معدنی را در بدن کاهش می دهد. بنابراین آهن موجود در قارچ به سرعت جذب می شود.

قارچ منبع خوب پتاسیم و مس:

قارچ یک منبع عالی پتاسیم می باشد که این ماده به کاهش فشار خون کمک می کند و خطر سکته قلبی را پایین می آورد. به طور متوسط قارچ portabella (تصویر مجاور) حتی از یک عدد موز و یا یک لیوان آب پرتقال هم بیشتر پتاسیم دارد.

یک واحد قارچ که شامل 5 عدد متوسط می باشد، حدود 20 تا 40 درصد نیاز بدن به مس را تأمین می کند و اگر به طور مرتب خورده شود، به کاهش فشار خون کمک کرده و عملکرد سیستم ایمنی بدن را بهبود می بخشد.

قارچ منبع غنی از سلنیوم:

سلنیوم آنتی اکسیدانی است که با ویتامین E کار می کند و از سلول ها در برابر صدمات رادیکال های آزاد محافظت می نماید. مطالعات نشان داده است افرادی که دو برابر مقدار توصیه شده در روز سلنیوم مصرف کرده اند، خطر سرطان پروستات در آنها تا 65 درصد کاهش یافته است.

یک مطالعه بر روی افراد مسن نشان داد، مردانی که مقدار سلنیوم خون شان کم است، در مقایسه با آنهایی که سطح سلنیوم خون بالایی دارند، 4 تا 5 برابر بیشتر در معرض سرطان پروستات قرار دارند.

خواص درمانی قارچ ها:

طی قرن ها از انواع قارچ در تهیه داروهای سنتی شرقی برای درمان انواع بیماری ها استفاده می شده است.

به عنوان مثال در ژاپن و چین از قارچ shiitake (تصویر مجاور) برای جلوگیری از بیماری های قلبی، ایجاد مقاومت در برابر ویروس ها و بیماری ها، درمان خستگی، سرماخوردگی و آنفلوانزا استفاده می شود.

یک نوع از عصاره ی این قارچ، از سیستم ایمنی بدن در مقابل عفونت ها محافظت می کند و فعالیت ضد توموری هم نشان می دهد.

تقویت سیستم ایمنی بدن:

تعدادی از قارچ ها از خانواده poly poraccae در پزشکی بسیار کاربرد دارد.

از این میان در مورد قارچ maiitake تحقیقات وسیعی در غرب انجام شده است. عصاره این قارچ، با افزایش فعالیت گلبول های سفید، سیستم ایمنی بدن را تحریک می کند تا به ویروس ها و باکتری های مهاجم حمله کند.

سرطان:

بیشترین نوع قارچی که در آمریکا استفاده می شود، قارچ دکمه ای سفید (تصویر مجاور)  است.

قارچ دکمه ای به دو شکل دیگر هم وجود دارد: Crimini یا قارچ های قهوه ای با طعم خاکی تر و بافت سفت تر، و قارچ های portabella با چتر بزرگ تر که مزه گوشتی دارند.

تحقیقات اخیر نشان می دهد که قارچ های دکمه ای سفید می توانند احتمال خطر سرطان سینه و سرطان پروستات را کاهش دهند.

عصاره ی قارچ دکمه ای سفید می تواند باعث کاهش تکثیر سلولی در سلول های سرطانی و اندازه تومورها نیز شود.

این اثرات محافظتی می تواند با مصرف 100 گرم قارچ در روز دیده شود.

چگونه قارچ را انتخاب و نگهداری کنیم؟

قارچ هایی را که سالم هستند و صدمه ندیده اند (اوایل باز شدن چترشان می باشند)، بخرید.

با قرار دادن قارچ ها در پاکت کاغذی می توانید تا یک هفته آنها را سالم نگه دارید.

قارچ ها را باید ابتدا به آرامی تمیز کرد و سپس شست. قارچ های پرورشی ممکن است خام هم خورده شوند، اما بیشتر قارچ ها را بایستی به شکل پخته مصرف کرد.

از قارچ ها به صورت تازه، کنسرو شده، خشک شده و فریز شده استفاده می شود.

نکته قابل توجه اینکه: قارچ های وحشی را از اماکن قابل اطمینان خریداری کنید، زیرا بعضی از قارچ های وحشی، سمی اند و می توانند به سلامت قلب، کلیه و کبد صدمه بزنند و حتی کشنده باشند.

منابع:

کتاب Healing Foods

کدو سبز و خواص مفید آن

کدو از نظر علم گیاه شناسی یک میوه ی تابستانی است اما از نظر پخت و پز به عنوان یک سبزی در نظر گرفته می شود که خیلی هم ارزش تغذیه ای زیادی دارد و برای سلامتی بسیار مفید است.

کدو یک سبزی استوانه ای شکل شبیه خیار می باشد که دارای طعم تند و تیز و شیرینی با هم است.

این گیاه به رنگ های سبز و زرد در دسترس می باشد.

بیایید با هم به خواص این سبزی سالم و مفید، نظری بیندازیم:

1- غنی از مواد مغذی

کدو سبز از نظر تغذیه ای دارای ارزش زیادی است و به عنوان یک منبع خوب ویتامین C، ویتامین A (به دلیل داشتن سطوح بالای کاروتنوئیدها مانند بتاکاروتن)، منیزیم، پتاسیم، مس، فیبر، فولات، فسفر و ریبوفلاوین شناخته می شود.

کدو سبز همچنین یکی از بهترین منابع غذایی منگنز نیز می باشد.

این گیاه مقدار قابل توجهی از ویتامین B1 و B6 مورد نیاز بدن را نیز تأمین می کند.

از دیگر مواد مغذی موجود در کدو سبز می توان به پروتئین، روی، کلسیم، آهن، نیاسین، تریپتوفان، ویتامین K و... اشاره کرد.

2- کاهش علایم بیماری

این باور وجود دارد که کدو سبز آسم را درمان می کند؛ زیرا حاوی ویتامین C بالایی می باشد.

دریافت منظم این سبزی موجب کاهش سطوح بالای هموسیستئین خون می شود؛ حتما می دانید که سطوح بالای هموسیستئین منجر به حمله قلبی و سکته مغزی می شود.

مقدار بالای ویتامین C و لوتئین موجود در کدو سبز به چشم های شما کمک می کند تا بهتر ببینید و سلامت آن ها را بهتر حفظ نمایید.

فولات، پتاسیم و ویتامین A با هم در جهت حفظ و بهبود سلامت عمومی مشارکت می کنند.

تحقیقات اخیر نشان داده است که عصاره ی کدو سبز به تخفیف علایم بزرگی خوش خیم پروستات کمک می کند؛ همان طور که می دانید بزرگی خوش خیم پروستات منجر به مشکلاتی در عملکرد دستگاه ادراری و جنسی می شود؛ فیتونوترینت های موجود در کدو سبز عامل این تسکین هستند.

مس موجود در این سبزی به کاهش علایم دردناک آرتریت روماتوئید کمک می کند.

3- پیشگیری از بیماری ها

کدو سبز یکی از بهترین غذاهایی است که به پیشگیری از بیماری اسکوربوت، کبودی و... که در نتیجه ی کمبود ویتامین C به وجود می آید کمک می کند.

همچنین از خطر ابتلا به ام اس و سرطان کولون (روده بزرگ) محافظت می کند.

کدو سبز حاوی عناصر ضد سرطانی است.

آب کدو سبز از نظر توانایی مقابله با جهش های سلولی همانند تره فرنگی، تربچه و کدوتنبل است.

بیشتر مواد مغذی موجود در کدو سبز به پیشگیری از آترواسکلروزیس (گرفتگی عروق) و بیماری های قلبی در دیابتی ها کمک می کند و همچنین خطر حمله ی قلبی و سکته ی مغزی را به وسیله ی کاهش فشار خون بالا، کاهش می دهد.

کدو سبز از اکسیداسیون کلسترول که یکی از دلایل اصلی تجمع کلسترول در دیواره ی رگ های خونی می باشد جلوگیری می کند.

به این ترتیب کدو سبز یکی از بهترین غذاها برای مبارزه با بیماری ها است چرا که حاوی ترکیبات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی می باشد.

4- خواص ضد پیری

این اعتقاد وجود دارد که کدو سبز حاوی ترکیبات ضد پیری بسیار خوبی است. آنتی اکسیدان های موجود در آن موجب تقویت حافظه و کاهش مشکلات وابسته به سن به میزان 40 درصد می شود.

بر طبق تحقیق انجام شده توسط دانشگاه راش در شیکاگو، ویتامین A و E در ترکیب با اسیدهای چرب امگا 3 جذب آنتی اکسیدن های محلول در چربی را تقویت می کند و به بازسازی مؤثر سلول های مغزی کمک می کند.

5- کاهش وزن

کدو سبز حاوی بیش از 95 درصد آب می باشد که آن را به عنوان یکی از بهترین غذاها برای افرادی که رژیم دارند، مطرح می کند.

کدو سبز همچنین حاوی کالری کمی است، به طوری که هر 100 گرم آن فقط حدود 25 کالری دارد. علاوه بر این مشخص شده است که کدو سبز متابولیسم یا سوخت و ساز بدن را بالا می برد.

دیگر فواید:

علاوه بر خواص متعدد و مفید کدو سبز بر سلامتی، این سبزی به عنوان عضو اصلی و یا اجزای جدایی ناپذیر سالادها، خورش ها، سوپ ها و... به کار برده می شود.

این موضوع آزمایش شده است که افزودن کدو سبز به نان ها و کلوچه ها، آن ها را سه برابر مرطوب تر و لطیف تر می کند.

کدو سبز معمولاً از آن دسته موادی است که در تمام مدت سال، یا حداقل بیشتر آن، در اختیار و در دسترس شما است پس آن را به طور مرتب در غذاهای تان استفاده کنید تا از بیماری ها در امان باشید.

"سالم بخورید، سالم باشید"

خواص بادمجان

بادمجان گیاهی است یك ساله با برگ های بیضی شكل و متعلق به خانواده ای است که در آن، گوجه فرنگی، فلفل و سیب زمینی وجود دارند.

بادمجان از زمان های بسیار قدیم در هند كشت می شده و از آن جا به نقاط دیگر جهان، راه یافته است.

چین از قرن نهم هجری شروع به كشت و زرع آن كرد.

تجار انگلیسی این گیاه را در قرن هفدهم میلادی از گینه به انگلستان برده و آن را كدوی گینه ای نامیدند.

در ایران نیز مرغوب ترین نوع آن را به كاشان نسبت می دهند.

فواید تغذیه ای

بادمجان دارای خواص تغذیه ای بسیار مفید است به شرط این که سرخ نشود.

* از ویتامین های موجود در بادمجان می توان به ویتامین های گروهB (مخصوصا  B1 و B6)، ویتامین A و C و مواد معدنی مختلف از جمله كلسیم، فسفر، مس، گوگرد، منیزیم، پتاسیم و آهن اشاره کرد.

* علاوه بر ویتامین ها و املاح یاد شده، بادمجان دارای فیتونوترینت هایی است که خاصیت آنتی اکسیدانی فوق العاده ای دارند. فیتونوترینت های موجود در بادمجان شامل اجزای فنولیکی مانند کافئیک و کلوروژنیک اسید(chlorogenic acid) و فلاوونوئیدها مانند ناسونین(nasunin) می باشند. اجزای فنولیکی دارای خاصیت ضد سرطانی، ضدکلسترول بد خون و ضد ویروسی می باشد.

* این گیاه حاوی فیبر بالایی است از این رو برای درمان یبوست و کاهش کلسترول مفید است.

* تحقیقات جدید نشانگر آن است كه بادمجان دارای ماده ای ضد تشنج است و در درمان صرع اثر بسیار خوبی دارد.

* بادمجان کالری پایینی دارد (هر 100 گرم آن دارای 35 کیلوکالری انرژی است)، به همین دلیل برای افرادی که قصد کاهش وزن دارند، مفید است.

* به علاوه انیس گلایسمی پایین آن(کمتر از 15)، موجب شده است که برای بیماران دیابتی نیز سودمند باشد.

* بادمجان به دلیل داشتن پتاسیم بالا و سدیم پایین، برای کاهش فشار خون بسیار سودمند است.

مراقب باشید

بادمجان باید كاملاً رسیده مصرف شود، چرا كه نارس آن دارای ماده ای سمی است و در كسانی كه از آسم رنج می برند، تحریك كننده به شمار می آید.

مصرف بادمجان را به افرادی كه از مشكلات گوارشی رنج می برند، توصیه نمی كنیم.

همچنین به علت دارا بودن ماده ای سمی به نام سولانین برای افرادی كه حساسیت دارند، مناسب نیست، این افراد به خصوص به نمونه های تخم  دار بادمجان حساسیت داشته و بلافاصله بعد از خوردن آن، دچار چشم درد شده یا پوست بدن شان خارش پیدا می كند و در مواردی مبتلا به كهیر می شوند.

بادمجان و اگزالات ها

بادمجان دارای اگزالات است. زمانی که مقدار اگزالات ها در بدن بالا برود، مشکلاتی را برای بدن ایجاد می کنند. به همین دلیل ممکن است افراد مبتلا به بیماری های کلیوی و کیسه صفرا، از خوردن این سبزی خودداری کنند.

در مطالعات آزمایشگاهی دیده شده است که اگزالات می تواند با جذب کلسیم در بدن تداخل نماید.

با این حال در خیلی از تحقیقات مشابه دیگر، دیده شده که توانایی مواد غذایی دارای اگزالات برای کاهش جذب کلسیم، بسیار کم است و به طور قطع آن مقدار کلسیمی که از طریق این مواد غذایی به بدن ما می رسد، بسیار بیشتر از تاثیر منفی اگزالات ها بر روی جذب آن می باشد.

اگر شما دستگاه گوارشی سالمی دارید و شرایط شما به گونه ای است که می توانید به راحتی و با آرامش غذا بخورید و از غذایی که می خورید، لذت ببرید، خوردن غذاهای گیاهی غنی از کلسیم که دارای اگزالات نیز می باشند، برای شما مفید خواهد بود.

نکاتی برای خرید بادمجان

مهمترین نكته در خرید بادمجان، انتخاب بادمجان‌ های با تخم كم و مزه شیرین است.

برای خرید بادمجان به سراغ بادمجان‌های گوشتالو، براق، سنگین و بلند بروید با پوستی كشیده و سفت و بدون آثار ضرب خوردگی، چون خوشمزه‌ تر هستند.

البته بادمجان‌های دلمه ‌ای هم در بازار ایران یافت می ‌شوند كه اغلب برای درست كردن دلمه به كار می ‌روند.

بادمجان ‌های باریك بیشتر در خورش‌ها یا به صورت سرخ‌ كرده در خوراك به كار می ‌روند.

بادمجان در آشپزخانه

بادمجان در پخت غذاهای مختلف به كار می ‌رود. پوستی رنگی دارد كه هنگام پوست كندن دست را سیاه می ‌كند.

بعضی‌ها بادمجان را با پوست می ‌پزند و خیلی ‌ها هم پوست آن را می ‌كنند.

مردمان شمال ایران هم غذاهای خاصی را با بادمجان طبخ می‌ كنند كه در آن ها بیشتر بادمجان كبابی به كار می ‌رود.

بادمجان‌های تازه را اگر در كیسه پلاستیكی بگذارید تا چند روز در یخچال تازه می ‌مانند و خواصش حفظ می ‌شود.

با بادمجان می توان غذاهایی چون خوراك بقچه بادمجان، آبگوشت بادمجان و کشک، ته چین قارچ و بادمجان، بادنجان و كدوی توپر، خورش بادنجان، مربای بادنجان، ترشی بادنجان شكم پر، کشک بادنجان، حلیم بادنجان، میرزا قاسمی، کوکوی بادنجان و غذاهای متنوع دیگری را تهیه نمود.

پیش از سرخ كردن بادمجان برای گرفتن تلخی آن، این ترفند را به كار ببرید:

بادمجان ‌ها را پس از پوست كندن از وسط به دو نیم كنید.

اگر تخم زیاد دارد، آن ها را در بیاورید.

روی آن نمك بپاشید و روی یك سینی دستمال كاغذی بگذارید و بادمجان ‌ها را روی آن بچینید و سینی را در آفتاب قرار دهید.

پس از یكی دو ساعت آن ها را بشورید و خشك كنید.

حال بادمجان‌ ها را سرخ كنید و مطمئن باشید دیگر تلخ نیستند.

:: موضوعات مرتبط: خواص میوه ها و سبزیجات، ،
:: برچسب‌ها: بادمجان,

ادامه مطلب...

لوبیا سبز و خواص آن

به طور کلی لوبیا دارای انواع سفید، قرمز، چشم بلبلی، چیتی و ... است. تا وقتی که لوبیا، سبز و تازه است در گروه سبزیجات جای دارد، ولی وقتی غلاف و دانه‌ های آن خشک شود جزء گروه حبوبات یا بهتر است بگوییم جزو بنشن‌ ها محسوب می‌ شود.

خوب است بدانید لوبیا سبز در مقایسه با لوبیا خشک کالری بسیار کمی دارد به طوری که در 100 گرم آن تنها 30 کالری انرژی نهفته است، در حالی که 100 گرم لوبیا قرمز و سفید خشک 340 کالری و لوبیا چشم ‌بلبلی 130 کالری انرژی دارد. البته ناگفته نماند هنگام طبخ از مقدار کالری انواع لوبیا اندکی کاسته می ‌شود.

در کل لوبیا سرشار از ویتامین‌ های A، B، C و مواد معدنی آهن، فسفر، کلسیم و پتاسیم است. البته بد نیست بدانید لوبیا خشک فاقد ویتامین C بوده اما از نظر پروتئین و ویتامین E غنی‌ تر است.

لوبیا سبز با این که از کالری کمی برخوردار است از نظر تغذیه ای بسیار مقوی می‌ باشد.

کمک به استخوان سازی

لوبیا سبز به دلیل داشتن ویتامین K، ‌ برای ساختن استخوان هایی قوی بسیار مهم است. ویتامین K1، پروتئین استئوکلسین(پروتئینی مهم و غیر کلاژنی در استخوان) را فعال می ‌سازد. این پروتئین مولکول های کلسیم را در استخوان نگه می ‌دارد بنابراین بدون ویتامین K1، میزان استئوکلسین نیز کافی نمی ‌باشد و پروسه معدنی شدن استخوان دچار نقص و تخریب می‌ گردد.

حمایت از سیستم قلبی ـ عروقی

لوبیا سبز برای بیماران قلبی مبتلا به دیابت و بیمارانی که دچار گرفتگی عروق هستند، مفید است. لوبیا سبز منبع غنی از ویتامین A(از نوع بتاکاروتن) و همچنین ویتامین C، می ‌باشد. این دو ماده مغذی،‌ آنتی اکسیدان هایی مهم هستند که به کاهش رادیکال های آزاد موجود در بدن کمک می ‌کنند.

ویتامین C محلول در آب و بتاکاروتن،‌ محلول در چربی می ‌باشند. این دو آنتی اکسیدان محلول در آب و چربی به کمک هم از اکسید شدن کلسترول جلوگیری می‌ نمایند زیرا کلسترول اکسید شده قادر است به دیواره رگ های خونی بچسبد که نتیجه آن تصلب شریان، سکته و حمله قلبی است؛ مصرف مقدار کمی از بتاکاروتن و ویتامین C، از این عوارض جلوگیری می ‌نماید.

همچنین لوبیا سبز حاوی فیبر، پتاسیم، فولات و منیزیم می‌ باشد که هر کدام از این مواد نقش موثری در تقویت سیستم قلبی ـ عروقی ایفا می ‌کنند.

منیزیم و پتاسیم با همکاری هم به کاهش فشار خون کمک می ‌کنند.

فولات مولکول خطرناکی به نام هموسیستئین را به مولکول های بی خطر تبدیل می‌ نماید. به این دلیل که هموسیستئین به طور مستقیم دیواره رگ ها را خراب می‌ کند، بنابراین در صورت تغییر ندادن آن،‌ میزان زیاد آن احتمال حمله قلبی و سکته را افزایش می‌ دهد.

همچنین فیبر که در لوبیا سبز موجود می ‌باشد باعث کاهش فشار خون می ‌گردد.

ارتقاء سلامتی روده و جلوگیری از یبوست

لوبیا سبز از مبتلا شدن به سرطان روده جلوگیری می‌ کند. ویتامین C و بتاکاروتن موجود در آن سلول های روده را از تخریب توسط رادیکال های آزاد محافظت می کند.

فولات موجود در لوبیا سبز نیز از تخریب DNA و تغییر سلول های روده پیش گیری می‌ کند حتی در مواردی که سلول ها به سمت سرطانی شدن پیش رفته اند نیز موثر می ‌باشد. مطالعات نشان داده اند افرادی که در غذای شان از میزان زیاد ویتامین C، بتاکاروتن و فولات استفاده می ‌کنند ریسک ابتلاء به سرطان روده در آن ها کمتر از کسانی است که از این مواد استفاده نمی ‌کنند. همچنین فیبر توانایی چسبیدن به سموم مسبب سرطان را دارد و قبل از آن که این سموم بتوانند به سلول های روده آسیبی برسانند آن ها را از بدن بیرون می ‌کند.

یکی دیگر از فواید فیبر جلوگیری از یبوست است.

خاصیت ضد التهابی

ویتامین های C و بتاکاروتن هر دو خاصیتی ضد التهابی دارند و این خاصیت آن ها، لوبیا سبز را ماده ای مفید برای کاهش بیماری هایی که التهابات نقش موثری در آن ها دارد(مانند آسم، آرتروز استخوانی و آرتروز)، می‌ سازد. همچنین به علت داشتن ویتامین ریبوفلاوین در کاهش حملات میگرن بسیار موثر است. لذا به کسانی که از این بیماری رنج می برند توصیه می شود که در برنامه ی غذایی شان لوبیا سبز را فراموش نکنند.

آهن برای تامین انرژی

لوبیا سبز منبعی سرشار از آهن است. ماده معدنی که برای زنان در دوره قاعدگی که در معرض کاهش شدید آهن هستند بسیار ضروری است. لوبیا سبز در مقایسه با گوشت قرمز که یکی از منابع مهم برای تامین آهن است، همراه با تامین آهن، حاوی کالری بسیار کم است و فاقد هر گونه چربی نیز می ‌باشد.

تقویت سیستم ایمنی

لوبیا سبز به دلیل غنی بودن از ویتامین C و بتاکاروتن به تقویت سیستم ایمنی بدن نیز کمک می کند؛ چرا که این مواد مغذی رادیکال های آزاد را از بین می برند.

از طرفی ویتامین C، به طور مستقیم موجب تحریک گلبول های سفید برای مبارزه با میکروب ها، عفونت ها و ویروس ها می شود.

یک نگرانی کوچک

لوبیا سبز دارای اگزالات است. زمانی که مقدار اگزالات ها در بدن بالا برود، مشکلاتی را برای بدن ایجاد می کنند. به همین دلیل ممکن است افراد مبتلا به بیماری های کلیوی و کیسه صفرا، از خوردن این سبزی خودداری کنند.

در مطالعات آزمایشگاهی دیده شده است که اگزالات می تواند با جذب کلسیم در بدن تداخل نماید. با این حال در خیلی از تحقیقات مشابه دیگر، دیده شده که توانایی مواد غذایی دارای اگزالات برای کاهش جذب کلسیم، بسیار کم است و به طور قطع آن مقدار کلسیمی که از طریق این مواد غذایی به بدن ما می رسد، بسیار بیشتر از تاثیر منفی اگزالات ها بر روی جذب آن می باشد. اگر شما دستگاه گوارشی سالمی دارید و شرایط شما به گونه ای است که می توانید به راحتی و با آرامش غذا بخورید و از غذایی که می خورید، لذت ببرید، خوردن غذاهای گیاهی غنی از کلسیم که دارای اگزالات نیز می باشند، برای شما مفید خواهد بود.

لوبیا سبز را همه سنین می‌ توانند بخورند، اما کسانی که معده‌ های ضعیف دارند یا بچه ‌های کوچک به علت نفاخ بودن باید آن را کمتر مصرف کنند.

توصیه ها:

* برای خرید لوبیا سبز بهتر است آن دسته از آن ها را انتخاب نماییم که غلاف آن ها سبز باشد و دارای پوستی لطیف و بدون نقطه های قهوه ای بوده و ترد و تازه باشند.

* مدت نگهداری لوبیا سبز در یخچال در صورتی که آن را در کیسه محبوس نکنیم 3 تا 4 روز و در فریزر به صورت وکیوم 1 تا 6 ماه است. البته انجماد طولانی می‌‌ تواند تا حدودی از ویتامین C و اسیدفولیک این سبزی بکاهد و طعم و مزه آن را نامطلوب و تند سازد. لذا بهتر است در هر فصلی از سبزی‌ های تازه آن فصل استفاده کنیم و مصرف سبزی‌‌ های منجمد را به حداقل برسانیم.

* بهترین روش طبخ لوبیا سبز، بخارپز کردن آن است و لذیذترین غذایی هم که می‌ توانید از آن تهیه کنید، لوبیا پلو است. در اثر مخلوط کردن لوبیا با برنج پروتئین آن کامل شده و قدرت جذب آن در بدن بالا می ‌رود. از سوی دیگر افزودن دارچین و گوجه فرنگی تازه را به این غذا توصیه می ‌کنیم.

کدو حلوایی بر زیبایی و طول عمر می افزاید

کدو حلوایی از سبزی های فصل پاییز و زمستان است.

کدو حلوایی یکی از منابع مواد مغذی حیات بخش در طبیعت است و در عین حال برای حفظ زیبایی نیز بسیار مفید است.

این سبزی سرشار از خواص آنتی اکسیدانی است که سلامت بدن را تقویت می‌کند، در حفاظت از پوست موثر است و خاصیت بیماری‌زدایی نیز دارد.

متخصصان پوست تاکید می‌کنند که کدو حلوایی در زمینه مراقبت از پوست، قدرتمند و بی‌نظیر است.

این گیاه خوراکی حاوی ویتامین A است که به تولید سلول‌های پوستی جدید و نرم و جوان‌تر شدن پوست کمک می‌کند.

کدو حلوایی به دلیل داشتن مقادیر بالای کاروتنوئید، 30 درصد از بروز تمام انواع سرطان‌ها پیشگیری می‌کند.

علاوه بر این کدو حلوایی به دلیل دارا بودن مقادیر زیاد بتاکاروتن (پیش ساز ویتامین A) که در میوه‌ها و سبزی‌های نارنجی رنگ مثل هویج به وفور یافت می‌شود، از پوست در برابر تشعشعات ماورای بنفش خورشید محافظت می‌کند و مصرف عصاره آن به طور روزانه حتی تاثیر محافظتی کرم ضد آفتاب را افزایش می‌دهد.

استفاده ازعصاره کدو حلوایی بر روی پوست، از آن در برابر دیگر عوامل مخرب محیطی مثل آلودگی هوا، استرس و دود سیگار محافظت می‌کند.

تخمه‌های کدو حلوایی به دلیل این که سرشار از عنصر روی و اسیدهای چرب امگا ـ 3 هستند، مهارت و توان مغز را بالا برده و به شما کمک می‌کنند بهتر و سریع‌تر فکر کنید و در عین حال سبب تقویت تراکم استخوان‌های بدن می‌شوند.

اسیدهای چرب موجود در این محصول جالیزی همچنین در از بین بردن چین و چروک‌های پوست موثرند.

کدو حلوایی علاوه بر این‌ها سرشار از ویتامین C است.

همچنین کارشناسان می‌گویند: اگر به هنگام پخت و پز اندکی از روغن تخم کدو استفاده کنید، در تقویت بهداشت دهان و دندان شما و پیشگیری از پوسیدگی دندان‌ها بسیار موثر است.

عمر طولانی با خوردن کدو حلوایی

گروهی از متخصصان تغذیه در آمریکا ادعا ‌کرده‌اند، کسانی که علاقه به خوردن کدو حلوایی دارند، عمرشان طولانی‌تر می‌شود.

این متخصصان می‌گویند: به نظر می‌رسد ماده آلفا ـ کاروتن موجود در کدو حلوایی یکی از مواد طبیعی است که این نقش مفید و مهم را ایفا می‌کند. آلفا ـ‌ کاروتن در بسیاری از میوه‌هایی که به رنگ زرد پرتقالی هستند، وجود دارد و در حفظ سلامت بدن بسیار مهم است.

علاوه بر این، ماده دیگری به نام بیت ـ‌ کاروتن هم در کدو حلوایی وجود دارد که زیر مجموعه بتاکاروتن است و مزایای بسیار زیادی برای سلامتی بدن به ویژه‌ خاصیت ضد سرطانی دارد. این مواد با یکدیگر بدن را سالم‌تر و شاداب‌تر نگه می‌دارند و بر طول عمر انسان می‌افزایند.

کدو حلوایی در طب سنتی

کدو حلوایی یرقان (زردی) را برطرف می‌کند، ادرارآور و تب‌بر است.

کدو حلوایی، سینه را نرم و اخلاط و سرفه را آسان می‌کند.

اگر کدو حلوایی را بپزید و به صورت تان بمالید و نیم ساعت صبر کنید، رنگ چهره باز می شود و صورت را براق و زیبا می‌کند.

برخی متخصصان طب سنتی بر این باورند خوردن کدو، غم و اندوه را از انسان دور می نماید و نشاط و شادابی را  جایگزین آن می‌کند.

خوردن کدو با عدس، رقت و نرمی قلب می‌آورد.

کدو برای درمان قولنج مفید است و خوردن آن مغز را تقویت می‌کند.

همچنین خوردن کدو باعث تجدید قوای جسمی و روحی بدن و موجب استحکام بافت‌های بدن می‌شود.

کدو باعث خوابی راحت می شود. لذا کسانی که دچار کم‌خوابی هستند، کدو برای درمان کم‌خوابی آنها موثر است.

کدو طبیعتی سرد دارد و صفرا را تسکین می‌دهد.

تخم کدو ضد انگل است، بنابراین مصرف 75 تا 100 گرم تخم کدو برای افراد بزرگسال و 37 تا 50 گرم برای کودکان توصیه شده است.

روغن تخم کدو برای تسکین درد هموروئید (بواسیر) بسیار مفید است.

ابن‌سینا، پزشک مشهور اسلامی، کدو را برای رفع سردرد، بی‌خوابی و خستگی اعصاب تجویز می‌کرد.

کمپوت کدو مخلوط با سیب، غذای ملین خوبی است و برای رفع یبوست تاثیر زیادی دارد.

چون کدو به آسانی پخته می‌شود، غذایی فوق‌العاده مفید برای معده‌های ضعیف است.

کدوی پخته را به بچه‌ها، پیرمردان و به کسانی که دچار بیماری عفونی شده‌اند و دوره نقاهت را می‌گذرانند، بخورانید.

تـُــــــرُب و تربچه و خواص آن

در قرن 16 میلادی ترب در انگلستان شناخته شد و مورد استفاده قرار گرفت و سپس در قرن 17 میلادی در ماساچوست مورد کشت واقع شد.

ترب از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است و از زمان ‌های بسیار قدیم برای درمان بسیاری از بیماری ‌ها به کار می ‌رفته است.

ترب با نام علمی Raphanus sativus جزء سبزیجات ریشه‌ ای و از لحاظ ظاهر و بافت شبیه چغندر و شلغم است، اما دارای طعم متفاوتی می ‌باشد. به طور کلی دو نوع ترب وجود دارد:

1- ترب سیاه که معمولا در پائیز برداشت می شود.

2- تربچه که به رنگ های مختلف قرمز و صورتی و به صورت های دراز و گرد وجود دارد. ترب ریشه ای گیاهی است که جزء خانواده خردل دسته‌ بندی می‌ شود.

پنج نوع اصلی خانواده ی ترب عبارتند از تربچه قرمز، ترب سفید، ترب سیاه(زمستانه)، ترب کوهی و ترب سفید ماموت کالیفرنیا.

طعم تند ترب مربوط به ماده‌ ای است به نام سنوول و رنگ قرمز بنفش آن در اثر وجود ماده‌ ای به نام مالوین کلراید می‌ باشد. ترب کوهی که در ایران به ترب سمنانی معروف است از انواع سفید بوده و شکل آن دراز است.

انواع تربچه، بومی ایران نبوده و از خارج از کشور وارد ایران شده است. فارسی ترب بر وزن کتب است، ولی در برخی از مناطق ایران آن را بر وزن سرب می ‌خوانند.

ترب گیاهی است یکساله که ارتفاع ساقه آن تا یک متر می ‌رسد. برگ ‌های آن پهن، ناصاف، کرک‌ دار و با بریدگی ‌های نامنظم می‌ باشد. گل‌ های آن به رنگ سفید، زرد روشن، آبی روشن و بنفش است که در انتهای شاخه ظاهر می ‌شود.

ترب سیاه معمولا در پاییز برداشت می ‌شود و تربچه که به رنگ‌ های مختلف قرمز و صورتی است، به شکل‌ های دراز و گرد وجود دارد. 90 درصد وزن ترب را آب تشکیل می‌ دهد.

100 گرم ترب دارای 30 میلی‌ گرم کلسیم، 30 میلی ‌گرم فسفر، 330 میلی ‌گرم پتاسیم، 1 میلی ‌گرم آهن، 18 میلی ‌گرم سدیم، 10 واحد بین‌المللی ویتامین آ، 25 میلی ‌گرم ویتامین ث، 03/0 میلی ‌گرم ویتامین ب1، 03/0 میلی‌ گرم ویتامین B2 و 03/0 میلی ‌گرم نیاسین است.

در یک سروینگ (یک ‌دوم لیوان خرد ‌شده، 58 گرم) ترب 10 کیلوکالری انرژی، 25 میلی ‌گرم سدیم و 2 گرم کربوهیدرات(1 گرم فیبر و 1 گرم مواد قندی) یافت می ‌شود. این میزان ترب، 15 درصد نیاز روزانه ما به ویتامین ث، 2 درصد نیاز به کلسیم و 1 درصد نیاز به آهن را تأمین می ‌کند.

در ابتدای قرن بیستم اثر مفید ترب برای معالجه بیماری ‌های کلیوی و تصفیه کلیه، توسط پزشکان سنتی ایران شناخته شد.

* ترب کوهی به دلیل داشتن ترکیبات گوگردی به عنوان ضدباکتری، ضد قارچ و ضد ویروس عمل می‌ کند و مانع از بروز عفونت های راه تنفسی و مجاری ادرار می‌ شود.

* ترب سیاه مانع بروز سنگ مثانه می‌ شود، به‌ علاوه از انسداد مجاری تنفسی جلوگیری می ‌کند.

* ترب به دفع سنگ ‌های صفراوی کمک می ‌کند. برای این منظور از ترب به صورت زیر استفاده کنید:

در یک ترب بزرگ حفره ای ایجاد کرده و همچنین در ته آن هم سوراخ ریزی به وجود آورید به طوری که آب قطره قطره از آن خارج شود. سپس مقداری شکر در حفره ریخته و آن را با آب پر کنید و ترب را در دهانه شیشه یا استکانی قرار دهید که آب آن قطره قطره از سوراخ ریز ته ترب خارج شده و در داخل شیشه یا استکان پُر شود. این آب را چند بار در روز بنوشید.

* ترب از دسته مواد غذایی اشتهاآور می ‌باشد که این خاصیت به ‌دلیل دارا بودن ویتامین ‌های گروه B است.

* عصاره ریشه آن برای تسکین سرفه و بهبود اسهال مفید است.

* آنزیم‌ های گیاهی(دیاستاز) موجود در آن به هضم کربوهیدرات ‌ها در غذا کمک می ‌کنند و مصرف برگ ترب همراه غذا توصیه می‌ شود.

* مخلوط عصاره ریشه، برگ، گل و تخم آن برای تسکین دردهای روماتیسمی مفید است.

* ریشه و تخم ترب باعث نرم شدن سینه، ازدیاد ترشح ادرار و تقویت معده می ‌شود.

* محتوای فیبر محلول موجود در ترب به تنظیم حرکات دستگاه گوارش کمک می‌ کند و مانع بروز سرطان کولون می ‌شود.

* ترب باعث تقویت پیاز مو مخصوصا در محل‌ هایی که دچار ریزش شده است می‌ گردد.

* جویدن برگ ترب به محکم کردن لثه‌ ها کمک می‌ کند و بوی بد دهان را از بین می ‌برد.

* ریشه ترب ایجاد نفخ می ‌کند، اما در مقابل تخم ترب سبب تحلیل نفخ می‌ گردد.

* محتوای قابل توجه ویتامین C در ترب، خصوصا ترب سیاه آن را منبع خوبی برای پیشگیری از کمبود این ویتامین خصوصا در افراد سیگاری که نیاز به این ویتامین در آن ها بالا است، می ‌سازد.

* جوشانده ی ترب برای درمان اسهال خونی مفید است.

* اگر دست یا پای شما سرما زده است ترب را در آب بجوشانید و بگذارید تا کمی سرد شود به طوریکه دست را نسوزاند سپس عضو سرما زده را چند بار در روز در این جوشانده قرار دهید.

* آب تربچه اگر به طور خالص مصرف شود، خاصیت پاک ‌کنندگی و نرم‌ سازی بدن به خصوص در مخاط‌ های بینی، سلول‌ ها، مجاری معده، کیسه ی صفرا، کبد، روده‌ ها، کلیه و ریه‌ ها را دارد و برای معالجه روماتیسم موثر است.

* آب تربچه را باید با سایر آب میوه ‌جات و سبزی ‌ها توام کرد، چون خالص آن طعم تندی دارد. جهت مصرف و آبگیری تربچه‌ های قرمز تازه و جوانه‌ های سبز همراه با برگ انتخاب شود.

* آب برگ تربچه برای تقویت چشم مفید است و ترب سیاه، یرقان را درمان می‌ کند.

در گذشته هنگام

مقداری تخم ترب را همراه با سکنجبین به بیمار می‌ دادند که موجب پاکی معده و درمان مسمومیت می‌ شد.

* تخم ترب همچنین اشتهاآور و ضدیبوست است.

* تخم ترب ادرار آور و قاعده آور است.

* تخم ترب درد را تسکین می دهد.

* تخم ترب ترشح شیر را زیاد می کند.

* برای از بین بردن تب، تخم ترب را دم کرده و به بیمار بدهید.

* تخم ترب به صورت ضماد برای ورم پستان در مادران شیرده استفاده می شود.

اسراف در خوردن ترب موجب دل پیچه شده و برای دندان و گلو مضر است

* به هنگام خرید به برگ‌ های تربچه دقت کنید که سالم و تازه باشد. ترب، چه قرمز و چه سفید، باید دارای ریشه‌ ای سفت و محکم با پوسته ‌ای نرم و بدون چروکیدگی باشد. از خرید تربچه یا ترب ‌های نرم و اسفنجی خودداری کنید.

ترب سیاه، باید محکم، سنگین و فاقد ترک‌ خوردگی باشد. ترب کوهی معمولا با شکل منظم، محکم و درخشندگی شفاف می ‌باشد.

* اگر تمایل به نگهداری تربچه در یخچال دارید، برگ‌ های آن را جدا کنید و تربچه ‌ها را در کیسه فریزر نگهداری نمایید. بیشتر انواع ترب به مدت 2 هفته در یخچال قابل نگهداری هستند. ترب سیاه اگر به صورت خشک نگهداری شود(در کیسه دارای سوراخ‌ های ریز که رطوبت آن خارج شود)، برای ماه ‌ها قابل نگهداری در یخچال است.

* برای مصرف، سر و ته تربچه را با چاقو جدا کنید و پوست آن را کاملاً بشویید یا بتراشید. علت اصلی طعم تند ترب پوست آن است، بنابراین افرادی که به طعم تند آن عادت ندارند، می ‌توانند پوست آن(خصوصا ترب سیاه) را جدا کنند.

* متداول ‌ترین نحوه مصرف ترب، استفاده از آن در سالاد سبزیجات یا به عنوان چاشنی است.

خواص غذایی و سلامتی کاهو

کاهو از سبزی های بسیار مفیدی است که علاوه بر خواص درمانی، مصرف غذایی نیز دارد و در میان سبزی ها، تاریخی کهن دارد. كاهو یكی از قدیمی ترین سبزیجات دنیا است که منشاء آن در هندوستان و آسیای مركزی می باشد . كاهو طبق مداركی كه بدست آمده از شش قرن قبل از میلاد در ایران مصرف می شده است و یك قرن قبل از میلاد به روم راه یافته و غذای مهمی برای رومیان بوده است. كاهو گیاهی است یك ساله كه دارای برگ های پهن و دراز و سبز ، با طعم كمی شیرین می باشد.

انواع مختلف كاهو كه در حال حاضر در آمریكا كشت می شود حدود 16 نوع می باشد كه در تمام طول سال وجود دارد. روی هم رفته دو دسته كاهو وجود دارد :

1- كاهوی پرورشی و اهلی كه در سالاد استفاده می شود كه كاهوی گرد HEAD LETTUCE و كاهوی ایرانی ROMAINE LETTUCE از انواع مهم آن است. كاهوی ایرانی از نظر مواد غذایی از كاهوی گرد بهتر است. كاهوی گرد ارزش غذایی چندانی ندارد، زیرا دارای مقدر زیادی الیاف است كه تولید گاز و نفخ در معده می كند .

2- كاهوی وحشی

فواید کاهو برای سلامتی بدن :

كاهو از نظر طب قدیم ایران سرد و مرطوب است. دانشمندان علم تغذیه و گیاه¬شناسی برای کاهو خواص متعددی را بیان کرده اند که در ذیل به تعدادی از آنها می پردازیم:

1- کاهو، یک داروی تسکین دهنده و آرام بخش طبیعی است، زیرا شامل مقدار کمی از یک ماده ی شیمیایی به نام لاکتوسین (LACTUCIN) است که وقتی به مقدار زیاد مصرف گردد، موجب سستی در بدن می شود.

2- کاهو خون را صاف و تمیز می کند. لذا امام صادق (ع) فرمود: کاهو بخورید، زیرا خون را صاف میکند.(بحارالانوار/ج14)

3- کاهو بویژه نوعی از آن که دارای برگ های زرد است، غذایی زودهضم است و خواب آرامی را به دنبال دارد. از این رو رسول خدا(ص) فرمود: کاهو، خواب آور و برای هضم غذا مفید است. (بحارالانوار/ج14)

4- امام رضا (ع) به شیعیان خود توصیه می فرمودند: تامی توانید کاهو بخورید ، زیرا کاهو رقت خون را از بین می برد و بهتر از سایر سبزی ها، خون را تصفیه می نماید.

5- کاهو دارای آهن فراوان است که برای خونسازی در بدن لازم است.لذا از مؤثرترین و طبیعی ترین درمان های کم خونی  است.

6- کاهو، بینایی  را تقویت می کند.

7- کاهو موی سر  را به رنگ سیاه زیبائی در می آورد، به خصوص اگر ناشتا خورده شود.

8- كاهو خواب آور و آرام بخش است.

9- كاهو برای ضعف اعصاب  مفید است.

10- کاهو سرشار از آب (بیولوژیک) می باشد و املاح معدنی نیز دارد.

11- کاهو، ضدیبوست و خشکی مزاج است.

12- کاهو، چهره ی انسان را با طراوت و در گونه های صورت، سرخی زیبایی پدید می آورد.

13- اگر كاهو را با سكنجبین یا سركه بخورند، اشتها آور است.

14- شصت گرم کاهو را اگر در یک لیتر آب به مدت یک ساعت با آتش ملایمی بجوشانید، جوشانده ای به دست می آید که خواب آور و بطور ملایم ملین (نرم کننده) است و کبد را از سموم پاک می کند.

15- جوشانده ی فوق، در هنگام اختلالات کبدی بخصوص یرقان (زردی) مفید و موثر است.

16- كاهو زخم های مجاری ادرار و مثانه را درمان می كند.

17- كاهو قوای جنسی را تقویت می كند.

18- برای برطرف كردن درد سینه كاهو را بپزید و بخورید.

19- زنان شیرده  اگر می خواهند كه شیرشان زیاد شود، باید كاهوی پخته بخورند.

20- کاهو ضد تورم است و ورم غدد لنفاوی را برطرف می كند.

21- چنانچه کاهو مخلوط با عصاره ی هویج  خورده شود، بر خاصیت آن افزوده می گردد.

22- به علت اینکه تمام انواع کاهو سبزینه(کلروفیل) دارند، می توان شیره ی تمام انواع آن را گرفت. بهترین قسمت برای گرفتن شیره، برگ های خارجی کاهو است که بالاترین کلروفیل را دارد.

23- کاهو یک طبیعت آرام دهنده دارد و درد معده  را تسکین می دهد .

24- كاهو ملین و ادرار آور است و برای بهبود بند آمدن ادرار تجویز می شود.

25- کاهو برای معالجه ی یرقان ، انسداد مجاری طحال  و کبد  مفید است.

26- کاهو برای اشخاص عصبانی و پریشان مفید است، زیرا خواب راحت و آرامی ایجاد می کند، لذا اشخاصی که مبتلا به تپش قلب و 

  هستند باید هنگام شب، قبل از خواب کاهو بخورند.

27- اگر کاهوی سوخته را به صورت پودر درآورید و بر روی جوش ها و زخم ها بپاشید، برای التیام جراحات و ترمیم آنها مفید است.

28- مصرف کاهو، انزال منی بطور دائم، احتلام مکرر، تکرر ادرار را شفا می بخشد، بدین منظور باید مقدار 7 گرم تخم کاهو را به صورت گرد یا جوشانده تناول کنید.

29- برگ های سبز کاهو بیشتر از برگ های سفید دارای ویتامین C  است و علاوه بر آن مقدار نسبتاً زیادی ویتامینA  و ویتامین E  دارد.

30- هر 28 گرم کاهو، 3 کالری ارزش انرژی زایی دارد.

خواص تخم كاهو :

تخم كاهو از نظر طب قدیم ایران سرد و خشك است.

1- تخم كاهو خواب آور است.

2- خوردن تخم كاهو زكام را برطرف می كند.

3- تخم كاهو برای درد سینه مفید است.

4- خوردن تخم كاهو برای دستگاه ادراری نافع است و آنهایی كه قطره قطره ادرار می كنند باید تخم كاهو بخورند ( در حدود 10 گرم روزانه ) تا این مرض در آنها برطرف شود .

مضرات :

اگر در خوردن كاهو افراط نكنید، این سبزی به هیچ وجه مضر نیست.

زیاده روی در خوردن كاهو باعث كم شدن قدرت جنسی ، فراموشی و كم شدن حافظه  ، ضعف دید چشم و نفخ شكم می شود. برای برطرف كردن این عوارض می توان كاهو را با نعناع ، كرفس  و زیره  میل كرد .

منابع:

- کتاب خواص سبزی های خوراکی؛ تالیف مرتضی نظری

- کتاب زبان خوراکی ها؛جلد دوم؛نوشته دکتر غیاث الدین جزایری

:: موضوعات مرتبط: خواص میوه ها و سبزیجات، ،
:: برچسب‌ها: کاهو, ,

ادامه مطلب...

شاه توت ها

شاتوت، شاهِ توت‌ها

توت‌ها از بهترین میوه‌ها هستند که نه تنها طعم بسیار عالی دارند، بلکه حاوی فیتوکمیکال‌ها هستند که شگفتی می‌آفرینند و موجب بهبود و تعدیل سلامت می‌شوند.

توت‌ها دارای فیبر بالا و قند نسبتا پایینی هستند، بنابراین اگر در حد متعادل مصرف شوند، موجب تغییرات شدید انسولین نمی‌شوند.

بهترین طریقه مصرف توت به صورت طبیعی و خام است، چرا که حرارت دادن و فریز کردن آن، به آنتی‌اکسیدان‌های آن آسیب می‌زند؛ البته بعضی از آنتی‌اکسیدان‌ها حتی پس از حرارت دادن و فریز کردن باقی می‌مانند. انواع گوناگون توت دارای مقادیر متفاوت از مواد مغذی هستند. شاتوت یکی از انواع توت‌هاست.

شاتوت از نظر تاریخی، میوه‌ای به حساب می‌آید که از دیرباز شناخته شده است. جالب است بدانید در اروپا از سال‌های دور، مردم از این میوه برای درمان زخم‌های دهان و تخفیف دردهای مربوط به دندان استفاده می‌کرده‌اند.

استفاده از جوشانده برگ‌های این میوه برای برطرف کردن حالت تهوع از قدیم معمول بوده و ریشه آن برای درمان اسهال خونی استفاده می‌شده است.

شاتوت میوه‌ای لذیذ و خوش‌طعم است که بر درختچه‌های کوتاه می‌روید. شاتوت را می‌توان به شکل‌های متفاوتی به صورت خام، پخته و یا به صورت مربا مورد استفاه قرار دارد.

با داشتن مواد مغذی مختلف شاتوت به‌عنوان یک میوه سلامت مطرح است.

وجود این مواد مغذی و نقش هم‌افزایی این مواد مغذی بر یکدیگر سبب شده است تا این میوه به‌عنوان منبعی خوب برای تامین نیاز روزانه به ریزمغذی‌های گوناگون مورد توجه قرار گیرد.
شاتوت برای حفظ سلامت

محققان انجمن تغذیه آمریکا، شاتوت را در مقایسه با 40 نوع میوه تازه دیگر، به عنوان اولین میوه از نظر فعالیت آنتی‌اکسیدانی قرار داده‌اند که دارای فیتوکمیکال‌های قوی مانند آنتوسیانین است. آنتوسیانین رنگدانه‌ای است که رنگ سیاه شا‌توت از آن ناشی می‌شود.

شا‌توت خواص مفیدی برای سلامت دارد، از جمله جلوگیری از عفونت‌های دستگاه ادراری، سرطان، بیماری‌های وابسته به سن و حملات سکته مغزی.

شاه‌توت از ساخته شدن کلسترول بد که به بیماری‌ها و حملات قلبی منجر می‌شود، جلوگیری می‌کند. علاوه بر این، شاه‌توت دارای ویتامین‌هایA ، C و املاح روی، پتاسیم، آهن، کلسیم و منیزیم است.

سایر آنتی‌اکسیدان‌ها و فنول‌های موجود در شاتوت شامل موارد زیر هستند: الاژیک اسید، روتین، گالیک اسید، هیدروکافئیک اسید، پی کوماریک اسید سینامیک و آنتی‌اکسیدان‌های مشهور که آنها را به خوبی می‌شناسیم یعنی ویتامین‌های A و C.

وجود انواع آنتی‌اکسیدان‌های گوناگون در شاتوت، «درجه ظرفیت جذب رادیکال‌های آزاد» آن را که یک شاخص اندازه‌گیری تاثیر مواد غذایی در پیشگیری از سرطان‌ است، به رقم 5350 در هر صد گرم رسانده است. این شاخص برای زغال‌اخته حدود 9350، برای تمشک حدود 12 هزار و برای سیب عدد 3100 است.

محتوای متعادل تانن موجود در شاتوت به استحکام جداره رگ‌ها کمک کرده و از خون‌ریزی‌های پوستی جلوگیری می‌کند.

مصرف این میوه در موارد التهاب روده‌ای کمک‌کننده است.

مصرف منظم این میوه فرآیند پیرشدن را کند می‌کند و به دلیل وجود خاصیت ضد باکتریایی آن، به بهبود شرایط اسهال ناشی از باکتری‌ها کمک می‌کند.

مصرف عصاره شاتوت در افراد دچار واریس سبب کاهش نشت دیواره نازک رگ‌های خونی می‌شود. این عصاره دارای آنتی‌اکسیدان‌هایی به نام آنتوسیانیدین است. آنتوسیانیدین‌ به بهبود بافت پیوندی آسیب دیده کمک می‌کند. مصرف میوه شاتوت نیز اثر مشابهی در رفع این مشکل دارد.

تحقیقی در ایران

به گزارش شبکه خبر، گروهی از پژوهشگران دانشگاه علوم پزشكی لرستان طی پژوهشی دریافته‌اند که استفاده از عصاره برگ‌های زیتون و شاتوت در كاهش كلسترول خون و جلوگیری از رسوب چربی در رگ‌ها نیز تاثیر به سزایی دارد.

نتایج این بررسی نشان می‌دهد، مصرف عصاره دانه شنبلیله به همراه عصاره برگ‌های شاتوت و زیتون، اثر آنها را در كاهش كلسترول خون افزایش می‌دهد.

تولید و نگهداری

اگرچه میوه‌هایی مثل شاتوت در گستره وسیعی‌ از مناطق جغرافیایی كشور به بار می‌نشینند، مشكلات موجود در پرورش و برداشت این میوه‌ها سبب می‌شود كه مقدار آنها برای استفاده در مصارف تولیدی كافی نباشد.

وجود مواد مغذی مفید در شاتوت، این میوه را به یک میان وعده عالی تبدیل کرده است.

در صورتی که شاتوت تازه به سرعت فریز شود، می‌تواند مواد مغذی خود را به خوبی حفظ کند.

استفاده از روش سرد کردن سریع برای حفظ مواد مغذی این میوه در کشور‌هایی مانند آمریکا و کانادا به کار گرفته می‌شود.

:: موضوعات مرتبط: خواص میوه ها و سبزیجات، ،
:: برچسب‌ها: خواص, درمانی, شاه, توت, ,

ادامه مطلب...

خواص ترنج در سوره قرآن ادامه مطب

:: موضوعات مرتبط: خواص میوه ها و سبزیجات، ،
:: برچسب‌ها: ترنج, مربا, ترنج, گیاه,

ادامه مطلب...

خواص بالنگ

:: موضوعات مرتبط: خواص میوه ها و سبزیجات، ،
:: برچسب‌ها: بالنگ , گیاه, ,

ادامه مطلب...

خواص ضد سرطانی میوه انبه کشف شد/ همه خواص انبه و هسته‌اش

سلامت - محققان می گویند: با وجود اینکه انبه از لحاظ داشتن خواص آنتی اکسیدان امتیاز پایینی دارد، اما باید آن را جزو غذاهای عالی قرار داد.

به گزارشایرنا ازیونایتدپرس ، دکتر "سوزان تالکوت" دانشمند تغذیه در مرکز تحقیقات " ای.گری لایف تگزاس" می گوید : انبه از لحاظ خواص آنتی اکسیدانی همردیف انار قرار نمی گیرد.
محققان دریافتند که انبه تاثیرات کمی بر روی سرطان های ریه، خون و پروستات دارد، اما بر روی سرطان های سینه و روده بزرگ که شایعترین سرطانها هستند، بیشترین تاثیر را دارند.

انبه درختی است زیبا که ارتفاع آن تا 10 متر می رسد . منشا انبه هند و مالزی و برمه می باشد ولی اکنون در تمام مناق استوایی و حاره کشت می شود . انبه از 4000 سال پیش وجود داشته است .
برگهای این درخت نیزه ای شکل ، گلهای آن زرد یا قرمز رنگ و بصورت خوشه ای وجود دارد .

انبه رسیده از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک و نارس آن سرد و خشک است . انبه نارس تولید کننده بلغم و سودا در بدن است.
1)انبه بسیار مقوی بوده و تقویت کننده بدن است .
2)انبه تقویت کننده قوای جنسی است .
3)رنگ صورت را درخشان می کند .
4)دهان را خوشبو می کند .
5)ادرار آور است .
6)یبوست را برطرف می کند .
7) دارای مقدر زیادی اسید گالیک است . بنبراین سیستم هضم را ضد عفونی و تمیز می کند .
8) تمیز کننده خون است.
9)خوردن انبه بوی بد بدن را از بین می برد .
10)مصرف این میوه حرارت بدن را کاهش می دهد و تب را پائین می آرود .
11)برای رفع اسهال مفید است .
12)خوردن انبه ، سردرد ، تنگی نفس و سرفه را از بین می برد .
13)برای درمان بواسیر مفید است .
14)عطش را برطرف می کند.
15)انبه چون گرم است برای گرم مزاجان مناسب نیست و این اشخاص باید آنرا با سکنجبین بخورند .

خواص مغز هسته انبه

انبه دارای هسته بزرگی است که در وسط آن مغز آن قرار درد که بجای مغز بادام می توان از آن در شیرینی جات استفاده کرد .
مغز هسته انبه از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است .
1-خوردن مغز هسته اسهال را برطرف می کند .
2-برای معالجه سرماخوردگی مصرف می شود .
3-سرفه های سخت را درمان می کند .
4-درمان کننده بواسیر خونی است .
5-زنانیکه دچار خونریزی رحم هستند و یا بین دو عادت ماهیانه خونریزی دارند برای رفع آن باید از مغز انبه استفاده کنند .
6-مغز هسته انبه کرم کش و ضد اسهال است .
7-برای تسکین آسم و تنگی نفس مفید است .
8-ضد استفراغ است .
دیگر خواص درخت انبه
1?گل انبه سرد و خشک است و اسهال را رفع می کند .
2?اگر شکوفه درخت انبه را خشک کرده و هر روز حدود 3 گرم آنرا با 10 گرم شکر بخورند سرعت انزال را معالجه می کند .
3?صمغ درخت انبه را با روغن و آبلیمو مخلوط کنید برای ناراحتی های پوست مفید است .
4?برای برطرف کردن ریزش مو ، آب برگهای درخت انبه را روی سر بمالید .
5?برای تقویت دندان و لثه دم کرده برگ درخت انبه را مضمضه کنید .
مضرات :
هضم انبه برای بعضی از افراد سخت است و ممکن است ایجاد خارش و دمل نمائید .
اگر خوردن انبه ایجاد نفخ بکند باید آنرا با زنجبیل خورد .

 

:: موضوعات مرتبط: خواص میوه ها و سبزیجات، ،
:: برچسب‌ها: روشهای, خوردن, انبه, تاریخچه, ضد, سرطان, محل, کاشت, انتخاب, انبه,

ادامه مطلب...

آناناس میوه نواحی گرمسیری محسوب می‌شود و مزه آن چیزی بین شیرین و ترش است. آناناس جسمی بیضی شکل است که در اطراف آن گلهایی جمع شده اند که این گلها هیچ میوه ای نمی‌دهند. آناناس از خانواده بروملیاسه می‌باشد که گیاهانی غالباً علفی و تقریباً درختچه مانند هستند. این خانواده حاوی یک ماده بسیار مهم برای سلامت به عنوان آنزیم بروملین می‌باشند.

فواید آناناس

خاصیت ضد التهاب و تاثیر بر روی هضم غذا

بروملین مخلوطی از موادی است که از شاخه و میوه آناناس گرفته شده است. در میان هزاران مواد شناخته شده‌ای که در بروملین وجود دارد می‌توان به بهترین آنها که پروتئین سستئین است اشاره نمود که آنزیمی پروتئینی است و به  هضم غذا کمک می‌کند. التهابات فراوان،‌انعقاد خون و رشد بعضی از تومورها ممکن است بوسیله آنزیم بروملین موجود در آناناس کاهش یابد.

حفاظت از سیستم ایمنی

ویتامین C، موجود در بدن آنتی اکسیدانی قابل حل در آب است که از قسمتهای بدن که حاوی آب هستند در مقابل رادیکالهای آزاد که سلولهای طبیعی را از بین می‌برند محافظت می‌کند. دیده شده است که رادیکالهای آزاد با افزایش پلاکتهای خون باعث گرفتگی شریان و بیماریهای قلبی در افراد مبتلاء به دیابت می‌گردد و همچنین باعث گرفتگی راههای هوایی می‌شود که این گرفتگی منجر به آسم می‌گردد و با تخریب سلولهای روده باعث ابتلاء به سرطان روده میشود و در ایجاد درد مفاصل در بیماریهای آرتروز و آرتروز استخوان مشارکت می‌نماید. این موارد نشان می‌دهد که چرا رژیمهایی که دارای ویتامین  C هستند باعث کاهش این بیماریها و مانع از مبتلاء شدن به آنها می‌گردند. بعلاوه ویتامین C، برای عملکردهای سیستم ایمنی بدن بسیار حیاتی است و باعث مقابله در برابر عفونتهای گوش، سرماخوردگی و آنفولانزا می‌شود.

منگنز و تیامین برای ایجاد انرژی و مقابله در برابر آنتی‌اکسیدانها

محافظت در مقابل از دست دادن بینایی

مطمئناً وقتی که بچه بوده‌اید از مادر خود شنیده‌اید که هویج چشمان شما را قوی می‌سازد اما بعنوان یک فرد میان‌سال بیشتر به بینایی خود نیاز دارید.

در مطالعه‌ای که انجام شده دانشمندان گفته‌اند که خوردن 3 عدد میوه یا بیشتر در روز، ‌باعث پیشگیری از کاهش بینایی در افراد بزرگسال که بیشتر به علت تحلیل تدریجی ماکولا (قسمتی از شبکیه) (ARMD)که اولین دلیل برای از دست دادن بینایی در میانسالان است میگردد.

برای تهیه آناناس باید به دنبال آناناسهایی باشید که وزن آنها نسبت به اندازه شان بیشتر باشد. اگرچه آناناسهای بزرگ، گوشت بیشتری دارند ولی معمولاً هیچ تفاوتی بین آناناس بزرگ و کوچک وجود ندارد. آناناس باید بدون لکه، ضربه و سیاه شدگی باشد. رسیده شدن آناناس بعد از چیده شدن متوقف می‌گردد بنابراین سعی کنید آناناسهایی را انتخاب نمایید که از انتهای شاخه آنها بوی مطبوع و شیرینی متساعد شود. از خرید آناناسهایی که بوی ماندگی و ترش می‌دهند خودداری نمایید.

آناناس را می‌توان قبل از مصرف 1 تا 2 روز در دمای خانه نگهداری نمود. اگر چه این روند به شیرین تر شدن میوه کمکی نمی‌کند، اما می‌تواند در آبدارتر شدن آن کمک نماید. اگر بعد از گذشت 2 روز هنوز آناناس را مصرف ننموده‌اید باید آن را در نایلون گذاشته و در یخچال برای حداکثر 3 تا 5 روز نگهداری نمایید.

آشنایی با خواص نارگیل

تغذیه > آشنایی با خواص خوراکی‌ها  - همشهری آنلاین - شهره فرجی:
نارگیل،‌ گیاهی است که ابتدا در جنوب آسیا کشت می‌شد و در حال حاضر در تمام مناطق آسیایی وجود دارد.

مردم اقیانوس آرام از تمام قسمت‌های این درخت استفاده کرده و آن را به عنوان یک غذای اصلی مصرف می‌کنند.

درخت نارگیل، درختی است زیبا و تنومند که به صورت قائم رشد کرده و بدون انشعابات است.

برگ‌های آن بسیار بزرگ و زیبا است و دارای گل‌هایی به رنگ زرد و نارنجی است.

میوه‌‏های نارگیل، بیضی شکل و سبز هستند که با یک پوسته سخت قهوه ای پوشیده شده‏‌اند.

در قاعده میوه‌ی نارگیل سه سوراخ وجود دارد که چشم‌های نارگیل نامیده می‌شوند.

گوشت این میوه سفید رنگ و چرب است و درون آن با یک شیره یا مایع شیرین پر شده است.

ارزش غذایی در 100 گرم نارگیل به شرح زیر است:

ویتامین ب: تیامین 10 میلی‌گرم

ویتامین ث: 2 میلی‌گرم

کلسیم: 21 میلی‌گرم

آهن: 2 میلی‌گرم

فسفر: 98 میلی‌گرم

چربی:‌ 34/7 گرم

کربوهیدرات: 14 گرم

پروتئین:‌3/4 گرم

کالری: 359

دیگر خواص نارگیل عبارتند از:

• از تشکیل گواتر ساده پیشگیری می‌کند.

• دارای خاصیت تناسب اندام است.[نارگیل بخورید، چربی آب کنید]

• یبوست و هر نوع گاز ایجاد شده در معده را از بین می‌برد.

• از روغن نارگیل برای درمان زخم‌ها، بریدگی‌ها، سوختگی‌ها و نیز آفتاب سوختگی‌ها استفاده می‌شود.

• استفاده از روغن نارگیل بر روی پوست، برای کاهش چین و چروک‌های پوستی توصیه می‌شود.

• روغن نارگیل برای تقویت مو نیز به کار می‌رود.

• خوردن حداقل 2 قاشق غذاخوری روغن نارگیل نیاز روزانه به ویتامین E را برطرف می‌کند.

• خوردن آب نارگیل برای رفع مشکلات کلیه و مثانه موثر است.

:: موضوعات مرتبط: خواص میوه ها و سبزیجات، ،

ادامه مطلب...

آشنایی با خواص موز

:: موضوعات مرتبط: خواص میوه ها و سبزیجات، ،

ادامه مطلب...

آشنایی با کلم